We kennen het allemaal: een kleur, een geur of een klank die ons terug katapulteert in de tijd. Het kan een geur zijn van verse pannenkoeken die ons terug voert naar onze kindertijd... of de typische bedwelming van de jasmijnboom zoals in de tuin van ons ouderlijk huis; het kan een lang niet gehoord lied zijn dat ons herinnert aan ons eerste lief.
In ons geheugen krijgen mooie momenten dan vaak ook meer kleur en gaan ahw een eigen leven leiden. Daar is niets mis mee; het kan ook een helende werking hebben op wat moeilijker momenten, en soms maakt onze verbeelding een herinnering echt levend zoals blijkt uit volgende belevenis.
Er is al lang niet meer gerookt in mijn huis – ik stopte zelf zowat 20 jaar geleden – tot ik vorige week bezoek kreeg van iemand die ongegeneerd een sigaret opstak in mijn living, zonder mij iets te vragen, laat staan zich af te vragen of ik wel een asbakje in huis had. Het was niet leuk maar mijn duidelijke reactie zorgde er voor dat hij dat nooit meer zal doen. Het aroma van zijn sigaret kwam wel onmiskenbaar van het merk dat ik lang geleden zelf had gerookt: de tijdmachine in mijn hoofd bracht mij vele jaren terug en inspireerde mij nog dezelfde avond voor het schrijven van volgend verhaal.
… Toen hij destijds met zijn vriendin samenwoonde in een klein appartement rookte hij nog sigaretten en voor haar was dat eigenlijk niet altijd leuk omdat zij zelf niet rookte. Hij probeerde dat wel te beperken maar hij werkte voor zijn job soms tot ‘s avonds heel laat en toen hij dan thuiskwam had hij nood om nog even te ontspannen met een drankje en een paar sigaretjes voor het slapengaan. Zij was toen vaak al gaan slapen nadat zij haar kleren voor de volgende dag al klaar had gelegd in de living, zodat hij de volgende morgen ongestoord wat langer kon slapen.
Op een keer vroeg men haar op haar werk sinds wanneer zij rookte, duidelijk omdat haar kledij doordrongen bleek van zijn sigarettenrook. Toen besliste hij – op 14 juni van dat jaar, dat weet hij nog heel precies – om te stoppen met roken. Hij gooide nog diezelfde avond zijn sigaretten weg maar vertelde het aan niemand: hij gaf zichzelf een maand om het te proberen want hij was bang om te falen, wat eerder al eens was gebeurd… maar deze keer was zijn motivatie heel groot: hij wou dat doen voor haar.
Waarom een maand proeftijd ? Wel, zijn vriendin verjaart op 14 juli en dat jaar waren zij op dat moment op reis in Frankrijk waar op die dag de Nationale Feestdag wordt gevierd. Bij het ontbijt in hun hotelletje werd zij in de bloemetjes gezet en extra verwend door het personeel nadat hij hen over haar verjaardag had ingelicht, uitgerekend op ‘le Quatorze Juillet’: zij werd dan voor één dag Marianne, voor de Fransen het symbool van de vrijheid.
Plots vroeg zij hem: “Kan het zijn dat jij gestopt bent met roken?” Fier als een gieter zei hij: “Ja! En dat is mijn verjaardagscadeau voor jou”. Hij zal nooit meer de blik in haar mooie ogen vergeten: er was zeker dankbaarheid maar ook een vleugje teleurstelling omdat het cadeau niet echt tastbaar was... Gelukkig had hij nog iets anders in petto. Het was een heel leuk en onvergetelijk moment. Zij zijn vandaag niet meer samen maar het blijft een heel fijne herinnering…
Hij heeft sindsdien ook nooit meer gerookt (één van de beste beslissingen in zijn leven), zelfs niet nadat vrienden hem later vertelden dat zijn vriendin nu zelf was begonnen met het roken van zelf gerolde sigaretten…
______________________________________Fantastoricus_________
meer op fantastoricus.strikingly.com of facebook van Raphaël Snoeck
reageren kan ook op raphaelsnoeck@skynet.be
