Uit chaos kunnen nieuwe perspectieven groeien. In elke calamiteit zit iets goeds als we het willen zien:
sinds de lockdown in Indië om het Coronavirus af te remmen is het niveau van pollutie er in vele plaatsen opmerkelijk gedaald. De bewoners in het Noorden zeggen dat zij voor het eerst in 30 jaar de sneeuwtoppen van de Himalaya kunnen zien over een afstand van 200 km.
Dat is goed nieuws maar de vraag is of wij er wel iets van zullen leren - of wij dit hoopgevend bericht kunnen 'vasthouden'. Nu hoor ik hier en daar wel goede intenties maar ik vrees eigenlijk dat de wereld na Corona weer heel snel in de gekende destructieve patronen zal vervallen... zoals de goedbedoelde en uitdrukkelijke slogan "nooit meer oorlog" ook een lege doos blijkt zijn.
l' Histoire se répète... de mensheid is hardleers en vooral volhardend in de eigen vernietiging en die van moeder aarde: wij zijn sinds altijd 'eigen nestbevuilers'. Kan iedereen het nu eens doen: in het eigen straatje vegen... samen? Ik hoop het maar ik besef meer dan ooit dat hoop een wens is waar we onze schouders onder zetten !
