Ik vond een inspirerende tekst over “niet opgeven”.
Nooit de moed opgeven
Kun je niet vliegen, loop -
Kun je niet lopen, ga -
waarmee ik vroeger uittrok in de ochtend.
Trefzekere ogen van me, veel hebben jullie gezien,
landen en steden, eilanden en oceanen.
Samen begroetten we machtige zonsopgangen
wanneer de weidsheid opriep over de paden
te rennen, nog wat vochtig van de dauw.
Nu is wat jullie zagen verborgen in mij
en geworden tot herinnering of droom.
Langzaam trek ik weg van de kermis van de wereld
en merk bij mezelf iets als afkeer op,
van de apenpakken, het kabaal, het tromgeroffel.
Wat een opluchting. Alleen gebleven, met mijn beschouwen
van de principiële gelijkheid van de mensen
en het kleine zaadje van hun verschil.
Zonder ogen, starend naar één licht punt,
dat zich uitbreidt en dat mij omvangt.
de tekst is van Dr. Mattelaer
______________________________________________________________Fantastoricus______________
meer op de blog van fantastoricus.strikingly.com of facebook van Raphaël Snoeck
reageren kan ook op raphaelsnoeck@skynet.be