Het 250° ‘verhaal’ op de blog van Fantastoricus mocht iets speciaals zijn… het idee heeft lang gesluimerd in onzekerheid, maar vandaag zet ik alle twijfels opzij en gun het Fantastoricus om zich ‘te laten gaan’.
“Love is living, living love”: John Lennon zong het(8) en ik plakte het op mijn guitaar. Als liefde uiteindelijk toch faalt rest er slechts vertwijfeling maar op een onbewaakte dag kan een oogopslag, een stem, een gebaar, een geur, een herinnering, een aanraking, een gesprek, een kunstwerk, een lied of poëzie wat steun en troost brengen… Voor de troubadours van het leven zijn de vreugden èn pijnplekken van de liefde nog altijd de grootste inspiratiebron.
Soms vinden wij ook loutering door gevoelens van vreugde, twijfel, pijn en hoop neer te schrijven (1) – dat heet ook wel eens ‘van zich af schrijven’ – of ‘als een gedacht een gedicht wordt’:
“Als liefde niet (meer) volstaat… ga dan !”
Ik vraag het je nog éénmaal
ik zal proberen het te begrijpen
vertel mij iets dat dicht bij de waarheid komt.
Spaar mij de wreedheid van vriendelijke waan
meer vraag ik niet, gemoedsrust geef ik nu al op
voor de open wonde van het begrijpen.
Als je tegelijk ook ergens anders bent
dan is je ‘hier zijn’ slechts een leugen
ik wil liever niets dan slechts de helft.
De tijd uit de gebarsten zandloper glipt door onze vingers
je masker huichelt ongewild maar misleidt ons beiden
als je zo niet van mij houden kan, dan moet je mij verlaten!
Vertel mij – als je kan – hoe het zover kwam
denk er niet aan mij te sparen met halve waarheden
vermijd het zwarte gat achter een gebroken gelaat.
Was de illusie van onvoorwaardelijke liefde een valkuil?
Je verliefdheid op een ‘avonturenman’ die met jou de vrijheid deelde
en je drang om hem te veranderen... tot hij een ‘schaduwman’ werd?
“Het is vaak een probleem in de liefde:
waar we verliefd op worden
is the first thing we wanna kill.” (5)
Kan liefde vrijheid bieden binnen grote verbondenheid?
Je kan maar hopen dat het je gelukkig maakt.
Er rest alleen de vlucht als de geliefde je verstikt.
Een oude herder vertelde mij met een schalkse glimlach:
“er zijn twee dingen die je niet tegen houdt:
een paard dat op hol slaat en een geliefde die wegloopt.”
Je kan samen veel werelden ontdekken
en elkaars talenten voeden met geduld
om te proberen twee zielen te verenigen
maar zonder verbindende groei in tijd en verlangen
komt er nooit liefdevolle rust
en gaan hunkerende harten zwerven.
Passie bevriest als water in een rots;
het is niet de schuld van het water
als de rots het begeeft en uiteenbarst !
Er is geen plaats voor schuld of spijt in ons verhaal
maar één van jouw wensen maakte mij eerst machteloos;
de dag dat ik die echt wou delen bleek het voor jou te laat.
‘t Is slechts dwaze schijn als je blijft voor holle redenen
ik luister tot mijn hoofd niets meer ontvangen kan
van niets, ook niet van jou, wil ik de helft.
Onze twijfelvelden zijn bezaaid met zure druiven
warme wijn drupt van je lippen maar zal mij niet verzadigen
als je mij zo niet meer beminnen kan… ga dan!
De tekens in verre sterren worden al vager
ooit, toen je geur een kamer binnenkwam, werd alles anders
de smaak van jouw huid is nu een falende herinnering.
Hoe kan ik ademen, als een duiker zonder zuurstof?
Hoe word ik wakker als ik niet slapen kan?
Ik lach nu tranen die ik zelfs niet wenen kan.
Waar kan ik schuilen, als een worm in een bokaal?
Elke bladzijde van ons verhaal is omgekruld
hoe kan ik verder lezen in dit gescheurde boek?
Maar ‘ t is slechts uitstel als je blijft voor redenen van troost
mijn dolgedraaide hart is leeg en ontevreden
ik wil meer dan de helft van jou!
Laat de beste stuurlui maar aan wal staan
alleen wij twee kennen de tocht van ons schip
naar de haven die wij zochten en niet vonden.
We hebben allebei ons beste best gedaan
maar volgden deep down elk een andere koers
waardoor in ons hart het kompas ‘op drift’ geraakte.
De immense leegte opvullen met kwaadheid?
dat kan ik niet door het verpletterend besef:
mijn dwaze angst baarde jouw groot verdriet!
Ik zal me zonder zelfbeklag gedragen comme il faut
maar geef mijn eigen pijn aan Kommil Foo:
“ach, liefste, wat moet ik zonder jou !”
Ik zal wel altijd van je blijven houden
en ik leer die liefde wel te dragen,
in stilte – ook al weegt het soms heel zwaar.
De zandloper heeft nu onze tijd verbruikt
ik zal in wat je zeggen wil nog verder zoeken naar verlichting
maar nu je mij niet meer kan liefhebben... laat ik je gaan!
________________________________________________
“Ik voel liefde als één van de mooiste, diep–intuïtieve spirituele emoties die er zijn, maar bij momenten ook slopend”. (4)
“De eerste halve waarheid in een relatie is als een klein scheurtje waar het leven vroeg of laat gegarandeerd een koevoet tussen steekt om de boel open te breken.” (6)
“In een oogwenk kan de wereld er anders uitzien; een speldeprikje tijd dat alles verandert wat eraan voorafging en nog zal volgen. Tussen de ene ademteug en de volgende wordt dat ene, losstaande moment de rest van de eeuwigheid vastgelegd” (3) :
voor sommigen is het verliefd worden, voor anderen het einde van de liefde; het breken van het leven of het hart – altijd is er het afscheid van ‘wat was’.
“ Ik voel de liefde aan als een paradox die ik niet kan oplossen.”(7)
“Ik geloof in de mogelijkheid van de liefde. Ik kan niet leven met de gedachte dat liefde iets onbestendigs en vluchtigs is. Dat houdt een moedig soort pessimisme in: je moet je niet te veel illusies maken over het leven; het is niet noodzakelijk erg om die illusies kwijt te raken, maar voor een dergelijk gezond pessimisme is wel een portie heldenmoed nodig – het overwinnen van je angsten”. (2)
Filosofisch is deze houding verwant met het boeddhisme maar misschien ben ik wel te romantisch om boeddhist te worden.
Eén ding is zeker: de kamers in mijn hart voor mijn geliefden blijven voor altijd bestaan en worden nooit afgesloten.
______ met groet en dank aan alle volgers van de blog ______ Raphaël & Fantastoricus ______
(1) Sting bracht inspiratie, met de song “if you can’t love me”… uit het album 57th & 9th
(2) Michel Houellebecq (in Knack).
(3) naar Kate Mosse: “de bruidskist en andere verhalen”.
(4) Amira Daoudi, grafisch ontwerpster
(5) Miet Warlop, beeldend kunstenares, performer, choreografe (in DS, Villa Hellebosch)
(6) uit “De eenzaamheid van de priemgetallen” van Paolo Giordano
(7) Peter Aers, theatermaker
meer op de blog via URL fantastoricus.strikingly.com of facebook van Raphaël Snoeck
reageren kan ook op raphaelsnoeck@skynet.be
(8) John Lennon:
is real, real is love, love is feeling, feeling love, love is wanting to be loved,
love is touch, touch is love, love is reaching, reaching love, love is asking to be loved
love is you, you and me, love is knowing we can be
love is free, free is love, love is living, living love, love is needing to be loved
