Zeilers en andere bootvaarders weten dat het soms een hele klus is om in weer en wind iets warms te eten te toveren voor de bemanning. Met “de aap van Arpajon’ heeft René Fallet de zeilwereld een origineel recept cadeau gedaan, weliswaar in een pré-vegetarisch tijdperk. (met de afbeelding zet ik je wat op het verkeerde been maar ik kon het niet laten, gezien de naam van het recept).
Waarom het gekend is als de “aap van Arpajon”? Geen flauw idee! Ik vond het recept in een oud boekje “Koken aan boord” en maakte het zelf al een paar keer klaar op een zeiltrip... weliswaar met – ainsi va la vie – wisselend succes. :-))
Je kan het aan boord bijna altijd klaarmaken want er zijn slechts een paar ingrediënten voor nodig, die je zeer waarschijnlijk als klassiek noodrantsoen in het vooronder liggen hebt.
Daar gaan we:
– open een blikje cornedbeef, een klein of een groot, al naar gelang het aantal eters
– doe hetzelfde met een blik bonen
– meng de cornedbeef door de boontjes
– voeg met kwistige hand knoflook en ui toe
– verwarm het gerecht langzaam onder voortdurend omscheppen… et voilà !
(Een Amerikaanse zeeman maakte het geheel nog ‘spannender’ door geraspte kokosnoot of een stuk chocola toe te voegen !?!)
Doen! Let op: niet voor doetjes! ‘t Is – en misschien verwacht je dat niet meteen – toch vrij ‘spectaculair’. Hoe zal ik het zeggen?... Het laat niemand onverschillig !
René Fallet vertelt er verder over: “De aap van Arpajon heb ik tijdens mijn vrijgezellentijd in Parijs uitgevonden. De dames vonden het toen heerlijk. Enkelen zijn zelfs teruggekomen.” Allez vooruit !
___________________________________ Fantastoricus__________________
meer op de blog fantastoricus.strikingly.com of facebook van Raphaël Snoeck
reageren kan ook op raphaelsnoeck@skynet.be
